या जगात आस्तिकाची अवस्था
उत्तर आहे: हे एखाद्या प्रवाशासारखे आहे ज्याला या जगाचे रूपक म्हणून वनस्पती किंवा फळ नसलेल्या ओसाड, ओसाड भूमीतून परलोकाचे रूपक म्हणून फलदायी आणि सुपीक भूमीकडे प्रवास करायचा होता.
या जगात आस्तिकाची अवस्था अनोळखी माणसासारखीच असते.
आणि या जगात विश्वास ठेवणारा त्याच्या अपमानाला घाबरत नाही आणि त्याच्या गौरवासाठी स्पर्धा करत नाही.
तो स्वर्गात परत येण्याच्या त्याच्या ध्येयावर लक्ष केंद्रित करतो, ज्याचे वचन त्याला आणि त्याच्या पत्नीला पहिल्यांदा निर्माण केले तेव्हा दिले होते.
तो देवाची आज्ञा न मानण्याची काळजी घेतो आणि त्याऐवजी त्याच्या आज्ञेनुसार जगण्याचा प्रयत्न करतो.
प्रेषित मुहम्मद (देवाने त्याला आशीर्वाद आणि शांती द्यावी) या जीवनाचे वर्णन आस्तिकांसाठी तुरुंग आणि अविश्वासूंसाठी स्वर्ग असे केले आहे.
याचा अर्थ असा की, विश्वास ठेवणाऱ्यांना या जगात त्रास आणि अस्वस्थता येत असली तरी, जर ते देवाच्या इच्छेनुसार विश्वासू आणि आज्ञाधारक राहिले तर त्यांना शेवटी स्वर्गात चिरंतन आनंद मिळेल.
