पहिल्या अब्बासीद कालखंडाचे वैशिष्ट्य म्हणजे बी
उत्तर आहे: सामर्थ्य आणि समृद्धी.
पहिला अब्बासीद कालखंड हा इस्लामचा सुवर्णकाळ म्हणून व्यापकपणे पाहिला जातो.
हा काळ एक मजबूत आणि एकसंध राज्य आणि विज्ञान आणि संस्कृतीच्या भरभराटीने चिन्हांकित होता.
अब्बासी लोकांनी विज्ञान आणि विद्वानांचे संरक्षण केले आणि ज्ञान आणि शिक्षणाच्या वाढीस प्रोत्साहन दिले.
या काळात, अरबी भाषेला तिच्या सौंदर्य आणि पवित्रतेसाठी, कुराणमध्ये वापरल्याबद्दल खूप आदर होता.
आधुनिक गणिताचा पाया रचणाऱ्या अल-ख्वारिझमी सारख्या त्या काळात जगणाऱ्या वैज्ञानिक प्रतिभांसाठीही हा काळ प्रसिद्ध आहे.
आधुनिकतावादाने चिन्हांकित केलेल्या अनेक कार्यांसह या युगात साहित्याची भरभराट झाली.
अशाप्रकारे, पहिला अब्बासीद युग अनेक क्षेत्रांमध्ये मोठ्या प्रगती आणि कर्तृत्वाच्या युगाने चिन्हांकित केला गेला.
