जो कोणी कर्तव्य सोडतो, तो असतो
उत्तर आहे: विस्मरणासाठी त्याला दंडवत करण्यास भाग पाडा.
जो कोणी अनिवार्य प्रार्थनेकडे दुर्लक्ष करतो, तो विस्मरणाची प्रणाम करण्यास उत्सुक असतो, परंतु ही चूक अनेकदा हेतुपुरस्सर नसून विस्मरणामुळे होते. जेव्हा हे घडते, तेव्हा त्याला एक रकात नमन करणे बंधनकारक असते आणि या मौल्यवान उपासनेद्वारे त्याची पापे त्याच्याकडून काढून टाकली जातात, जेव्हा तो धिक्कार आणि चांगल्या कृत्यांचे पठण करत असतो. म्हणूनच, जोपर्यंत तो आपली कर्तव्ये अचूकपणे पार पाडत नाही आणि कोणत्याही परिस्थितीत त्यांच्याकडे दुर्लक्ष करणे टाळत नाही तोपर्यंत मुस्लिम सर्वशक्तिमान ईश्वराशी जवळीक साधू शकणार नाही. उलट, तो आत्म्याला ताजेतवाने आणि विश्वास मजबूत करणारी चांगली कृत्ये करण्यास घाई करतो.
