कवितेचा सर्वात महत्त्वाचा वारसा म्हणजे सात मुअल्लाकत, खरा की खोटा
- हबीब आणि मंझिल (इमरू अल-कैस) च्या स्मरणातून कफा नाबेक.
- बरका थाहमद (तरफा बिन अल-अब्द) मधील खवलाचे अवशेष.
- अस्मा (अल-हरिथ बिन हलजा) यांनी आम्हाला याबद्दल माहिती दिली.
- अधिक सुरक्षित किंवा अधिक परिपूर्ण दिम्नाह बोलला नाही (जुहेर बिन अबी सलमा).
- तू सकाळी ताट आणत नाहीस का? (अमर बिन कुलथुम) मातर्डम (अंतराह बिन शद्दाद) पासून कवी निघून गेले का?
- इफ्त अल-दियार हे त्याचे स्थान आहे, म्हणून त्याचे स्थान (लाबिद बिन राबिया) आहे.
सर्वात महत्त्वाच्या काव्यात्मक वारशांपैकी सात मुअल्लाकत आहेत, जे इस्लामपूर्व काळापासूनचे आहेत. कवितांचा हा संग्रह अरबी कवितेतील सर्वात महत्त्वाची साहित्यिक उपलब्धी मानली जाते आणि ती पिढ्यानपिढ्या पुढे जात आहे. अल-मुअल्लाकतमध्ये सात कविता आहेत ज्यांना पूर्व-इस्लामिक अरबी कवितांचे शिखर मानले जाते आणि आजही शिकवले जाते. असे मानले जाते की या कविता त्यांच्या महत्त्वाचा पुरावा म्हणून काबामध्ये टांगल्या गेल्या होत्या. त्यांच्या खऱ्या लेखकत्वावर वाद कायम असला तरी ते अरबी साहित्य आणि संस्कृतीचा एक महत्त्वाचा भाग राहिले आहेत. त्यामुळे सात पेंडांचा वारसा योग्यच आहे असे खात्रीने म्हणता येईल.
